Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.κ. Νικολάου |
Η ψυχολογική πίεση που ασκεί επάνω μας αυτή η κατάσταση είναι τόσο ισχυρή, ώστε να μένει να διαλέξει κανείς ανάμεσα στην δυναμική αντίδραση και στην απελπισία.
Δεν πάει άλλο πια. Αυτός ο τόπος έχει παράδοση και φιλότιμο. Δεν ανέχεται άλλο αυτή τη σύγχυση και διαφθορά. Πρέπει όσοι έχουν μείνει μακριά από το βούρκο και τη δυσωδία να αντιδράσουν δυναμικά. Να γράψουν, να μιλήσουν, να βάλουν στην θέση που πρέπει τους διαφθορείς και τους απατεώνες. Υπάρχουν πολλοί που περιμένουν την προφητική φωνή των υγιών στοιχείων για να ενισχυθούν στον αγώνα τους κατά του κακού. Σε όλες τις τάξεις υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με αξιοπρέπεια και ηθική συνείδηση. Αυτούς όλους περιμένουμε να πυκνώσουν τις τάξεις της Εκκλησίας και να συνταχθούν με τις δικές της δυνάμεις στον αγώνα κατά της διαφθοράς και του πολυκέφαλου κακού που απειλεί αυτή την ίδια την υπόστασή μας.
Θα περίμενε κανείς στο ένδοξο και πολυτιμημένο έθνος μας να μη συνέβαιναν αυτά. Η νέα όμως θεότητα της καταναλώσεως και η νοοτροπία της νέας εποχής έχουν τόσο επηρεάσει και την παραδοσιακή και αγνή χώρα μας, ώστε να μη διαφέρει από τις άλλες κοινωνίες τις Δύσεως, όπου υπάρχει το αδιέξοδο και η απόγνωση για το αύριο. Ο λαός μας έχει αποχαυνωθεί με όσα του σερβίρουν τα δυτικά κέντρα. Έχουν καταφέρει το φως της Ανατολής να μεταβάλουν σε σκοτάδι. Μας έφεραν την ιδέα της εξισώσεως των πάντων και ισοπέδωσαν τα πάντα. Μας μίλησαν για καταδίκη της σεμνοτυφίας και ειλικρίνειας και πολέμησαν το σεβασμό και την αιδώ. Κλόνισαν την πίστη του λαού μας στην Εκκλησία του με χαλκευμένες κατηγορίες και εισήγαγαν τις αιρέσεις και την μορφή του αντιχρίστου. Υπεραμύνθηκαν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να μπορούν οι εχθροί της πίστεως του 98% του ελληνικού λαού να δρουν ελεύθεροι και να πολεμούν την Ορθοδοξία. Κι ακόμα ποιος ξέρει αν τα όσα συμβαίνουν στο δημόσιο βίο, η έντονη αντιπαλότητα και η ασυνεννοησία, η προσπάθεια αλληλοεξευτελισμού και αλληλοεξοντώσεως δεν υποκινούνται από κέντρα του εξωτερικού που στοχεύουν στη διάλυση αυτού του τόπου;
Έχουν μεγάλη ευθύνη εκείνοι που ύπουλα μας οδηγούν στην καταστροφή, αλλά και εμείς, που παθητικά δεχόμαστε την «πρόοδο» της κοινωνίας στην οποία μας εισάγουν οι πολιτισμένοι, έχουμε τεράστια ευθύνη.
Γίνεται αυτοκριτική στην πολιτική σκηνή της χώρας μας. Αυτή όμως εξαντλείται στην επίρριψη ευθυνών στους άλλους, στην προγραφή των αντιφρονούντων και την αναγνώριση σφαλμάτων μόνο στην κομματική τακτική, με στόχο πάντα το εκλογικό αποτέλεσμα.
Για να υπάρξει θετική ελπίδα υπερβάσεως της κρίσεως θα πρέπει να επαναθεμελιωθεί η ζωή του έθνους μας στο θεμέλιο που λέγεται Ορθοδοξία. Να επανέλθει η ζωή μας στα ορθόδοξα, παραδοσιακά, γνήσια πλαίσια. Αλλιώς θα ‘ρθει ώρα που θα κλαίμε επάνω σε ερείπια. Απ’ έξω μας πολεμούν. Κι εμείς μέσα αλληλοσφαζόμαστε. Πρέπει να επικρατήσει η λογική. Χρειαζόμαστε κοινωνική και πνευματική αναγέννηση. Να κλείσουμε τα αποστήματα, γιατί η μόλυνση θα προχωρήσει πολύ βαθιά.
Η ελπίδα όλων είναι μία. Η Εκκλησία. Να συσπειρωθούμε γύρω απ’ αυτήν για να δώσουμε τη μάχη της ιστορίας και της υπάρξεώς μας. Μόνο με την Ορθοδοξία ως συνδετικό δεσμό του έθνους μας θα στερεώσουμε την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την πρόοδο. Το Ελληνορθόδοξο ήθος θα αναιρέσει τα αλλότρια ήθη και θα μας χειραγωγήσει σε μια γνήσια και σωτήρια αυτοσυνειδησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου